บทที่ 193

เจมส์

พ่อของฉันขยุ้มผมที่พันกันยุ่งเหยิงของเด็กคนนั้น ลึกถึงหนังศีรษะ แล้วกระชากศีรษะของเขาจนสุดให้หลังแอ่น “โอ้ เจ้ารู้อยู่แก่ใจดีว่ากำลังทำอะไรอยู่”

ฉันเหลียวมองข้ามไหล่ไปยังทราวิส สีหน้าของเขาเคร่งเครียดด้วยความโกรธจัด การควบคุมอารมณ์แทบจะขาดผึง ไม่ว่าเรื่องอะไรกำลังเกิดขึ้น ฉันรู้สึกว่าพ่อ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ